Ośrodek „Brama Grodzka - Teatr NN” w Lublinie jest samorządową instytucją kultury działającą na rzecz ochrony dziedzictwa kulturowego i edukacji. Jej działania nawiązują do symbolicznego i historycznego znaczenia siedziby Ośrodka - Bramy Grodzkiej, dawniej będącej przejściem pomiędzy miastem chrześcijańskim i żydowskim, jak również do położenia Lublina w miejscu spotkania kultur, tradycji i religii.

Częścią Ośrodka są Dom Słów oraz Lubelska Trasa Podziemna.

Ośrodek „Brama Grodzka - Teatr NN” w Lublinie jest samorządową instytucją kultury działającą na rzecz ochrony dziedzictwa kulturowego i edukacji. Jej działania nawiązują do symbolicznego i historycznego znaczenia siedziby Ośrodka - Bramy Grodzkiej, dawniej będącej przejściem pomiędzy miastem chrześcijańskim i żydowskim, jak również do położenia Lublina w miejscu spotkania kultur, tradycji i religii.

Częścią Ośrodka są Dom Słów oraz Lubelska Trasa Podziemna.

Drukarnia Kazimierza Szczepańskiego w Lublinie (1816–1847)

Kazimierz Szczepański był nie tylko drukarzem, ale również księgarzem. Jego działalność drukarska była wielokrotnie przerywana z przyczyn politycznych. Drukarnia pod jego zarządem drukowała bardzo zróżnicowane teksty: od afiszów i ulotek przez literaturę piękną do literatury naukowej. W 1840 roku otrzymał również pozwolenie od władz carskich na wydawanie "Dziennika Gubernialnego".

"Dwie matki jednego dziecięcia czyli matki rywalki" - fragment karty tytułowej z podaniem miejsca druku
"Dwie matki jednego dziecięcia czyli matki rywalki" - fragment karty tytułowej z podaniem miejsca druku (Autor: Félicité, Stéphanie)

Spis treści

[RozwińZwiń]

Kazimierz Szczepański (1771–1854)Bezpośredni odnośnik do tego akapituWróć do spisu treściWróć do spisu treści

Szczepański Kazimierz znany był w Lublinie jako księgarz, nakładca i drukarz. Miejsce i data jego urodzenia nie są znane. Do Lublina przybył wraz z żoną ok. 1800 roku. W roku 1806 kupili istniejącą do dziś kamienicę w Rynku pod nr 19. Tu też miała siedzibę Księgarnia Szczepańskiego, a także przez pewien czas drukarnia, którą prowadził od 1816 roku. Kazimierz Szczepański zmarł w 1854 roku. Pochowany został na cmentarzu przy ul. Lipowej1

Działalność drukarni Bezpośredni odnośnik do tego akapituWróć do spisu treściWróć do spisu treści

Mieczysława Adrianek:

 Działalność drukarska Szczepańskiego nie była systematyczna, przerywały ją różne okoliczności zewnętrzne czasem o charakterze politycznym. (…) Około 1808 r. [Szczepański] nabył od sukcesorów Piotra Zawadzkiego, znanego odlewacza czcionek z Warszawy drukarnię i sprowadził ją do Lublina; koncesję na prowa­dzenie drukarni uzyskał 10 XII 1822, chociaż drukował już od 1816. Najwięcej druków z jego oficyny ukazało się w latach 1816–1830. Aby uniknąć częstych rewizji w drukarni w 1832 r. przeniósł ją do swego majątku na Bielszczyźnie, gdzie była nieużywana przez kilkanaście lat. W styczniu 1840 r. otrzymał pozwolenie otwarcia drukarni w celu wydawania „Dziennika Gubernialnego”, przeniósł ją więc do Lublina, na ul. Nową 119 [obecnie Lubartowska 6]. Oprócz „Dziennika” drukował afisze teatralne i druki urzędowe. Drukarnię prowadził do 1847 r. Pełna liczba wydawnictw K. Szczepańskiego nie jest znana. Z pewnością wiemy o istnieniu 21 wydawnictw wydrukowanych na dobrym papierze i ładnie zdobionych. Szczepański wydawał dużo literatury pięknej ale również literaturę naukową w czym pomocne mu było lubelskie Towarzystwo Przyjaciół Nauk 2.

Strona tytułowa "Podroz do kraiow podziemnych Mikołaia Klimusza"
Strona tytułowa "Podroz do kraiow podziemnych Mikołaia Klimusza" (Autor: Holberg, Ludvig)

Rewizja w drukarni i księgarni SzczepańskiegoBezpośredni odnośnik do tego akapituWróć do spisu treściWróć do spisu treści

Po upadku powstania listopadowego zarówno drukarnia jak i księgarnia Szczepańskiego poddawane były licznym rewizjom, a Szczepańskiego wzywano często na przesłuchania.

Dalsze losy drukarni SzczepańskiegoBezpośredni odnośnik do tego akapituWróć do spisu treściWróć do spisu treści

W roku 1855, rok po śmierci Szczepańskiego, jego żona sprzedała drukarnię Moszkowi Wagmajstrowi, który z kolei odsprzedał ją w roku 1864 swojemu wspólnikowi Józefowi Nowaczyńskiemu. W wyniku tej transakcji dalsze losy drukarni były związane z losami lubelskiego litografa i drukarza Józefa Nowaczyńskiego3.

LiteraturaBezpośredni odnośnik do tego akapituWróć do spisu treściWróć do spisu treści

Słownik Pracowników książki polskiej, red. I. Treichel, Warszawa 1972.
Mieczysława A., Kazimierz Szczepański [w:] Słownik biograficzny miasta Lublina, red. Radzik T., Witusik A.A., Ziółek J., T. 2, Lublin 1996.

PrzypisyBezpośredni odnośnik do tego akapituWróć do spisu treściWróć do spisu treści

  1. Wróć do odniesienia Słownik pracowników książki polskiej, red. Irena Treichel, Warszawa 1972, s. 871.
  2. Wróć do odniesienia Mieczysława A., Kazimierz Szczepański, [w:] Słownik biograficzny miasta Lublina, red. T., Radzik, A.A., Witusik, J. Ziółek, T. 2, Lublin 1996, s. 263.
  3. Wróć do odniesienia Słownik pracowników książki polskiej, red. Irena Treichel, Warszawa 1972, s. 871, 631.