Drukarnia Kazimierza Szczepańskiego w Lublinie (1816–1847)
Kazimierz Szczepański był nie tylko drukarzem, ale również księgarzem. Jego działalność drukarska była wielokrotnie przerywana z przyczyn politycznych. Drukarnia pod jego zarządem drukowała bardzo zróżnicowane teksty: od afiszów i ulotek przez literaturę piękną do literatury naukowej. W 1840 roku otrzymał również pozwolenie od władz carskich na wydawanie "Dziennika Gubernialnego".
Spis treści
[Zwiń]Kazimierz Szczepański (1771–1854)
Szczepański Kazimierz znany był w Lublinie jako księgarz, nakładca i drukarz. Miejsce i data jego urodzenia nie są znane. Do Lublina przybył wraz z żoną ok. 1800 roku. W roku 1806 kupili istniejącą do dziś kamienicę w Rynku pod nr 19. Tu też miała siedzibę Księgarnia Szczepańskiego, a także przez pewien czas drukarnia, którą prowadził od 1816 roku. Kazimierz Szczepański zmarł w 1854 roku. Pochowany został na cmentarzu przy ul. Lipowej1
Działalność drukarni
Mieczysława Adrianek:
Działalność drukarska Szczepańskiego nie była systematyczna, przerywały ją różne okoliczności zewnętrzne czasem o charakterze politycznym. (…) Około 1808 r. [Szczepański] nabył od sukcesorów Piotra Zawadzkiego, znanego odlewacza czcionek z Warszawy drukarnię i sprowadził ją do Lublina; koncesję na prowadzenie drukarni uzyskał 10 XII 1822, chociaż drukował już od 1816. Najwięcej druków z jego oficyny ukazało się w latach 1816–1830. Aby uniknąć częstych rewizji w drukarni w 1832 r. przeniósł ją do swego majątku na Bielszczyźnie, gdzie była nieużywana przez kilkanaście lat. W styczniu 1840 r. otrzymał pozwolenie otwarcia drukarni w celu wydawania „Dziennika Gubernialnego”, przeniósł ją więc do Lublina, na ul. Nową 119 [obecnie Lubartowska 6]. Oprócz „Dziennika” drukował afisze teatralne i druki urzędowe. Drukarnię prowadził do 1847 r. Pełna liczba wydawnictw K. Szczepańskiego nie jest znana. Z pewnością wiemy o istnieniu 21 wydawnictw wydrukowanych na dobrym papierze i ładnie zdobionych. Szczepański wydawał dużo literatury pięknej ale również literaturę naukową w czym pomocne mu było lubelskie Towarzystwo Przyjaciół Nauk 2.
Rewizja w drukarni i księgarni Szczepańskiego
Po upadku powstania listopadowego zarówno drukarnia jak i księgarnia Szczepańskiego poddawane były licznym rewizjom, a Szczepańskiego wzywano często na przesłuchania.
Dalsze losy drukarni Szczepańskiego
W roku 1855, rok po śmierci Szczepańskiego, jego żona sprzedała drukarnię Moszkowi Wagmajstrowi, który z kolei odsprzedał ją w roku 1864 swojemu wspólnikowi Józefowi Nowaczyńskiemu. W wyniku tej transakcji dalsze losy drukarni były związane z losami lubelskiego litografa i drukarza Józefa Nowaczyńskiego3.
Literatura
Słownik Pracowników książki polskiej, red. I. Treichel, Warszawa 1972.
Mieczysława A., Kazimierz Szczepański [w:] Słownik biograficzny miasta Lublina, red. Radzik T., Witusik A.A., Ziółek J., T. 2, Lublin 1996.
Przypisy
- Wróć do odniesienia Słownik pracowników książki polskiej, red. Irena Treichel, Warszawa 1972, s. 871.
- Wróć do odniesienia Mieczysława A., Kazimierz Szczepański, [w:] Słownik biograficzny miasta Lublina, red. T., Radzik, A.A., Witusik, J. Ziółek, T. 2, Lublin 1996, s. 263.
- Wróć do odniesienia Słownik pracowników książki polskiej, red. Irena Treichel, Warszawa 1972, s. 871, 631.