„Barykady” były w swoim zamierzeniu miesięcznikiem literacko-społecznym. Redagował go Józef Łobodowski a wspierał Józef Czechowicz. Pierwszy numer ukazał się 1 października 1932 roku, drugi numer (wydany w listopadzie) został skonfiskowany przez cenzurę. W marcu 1933 wyszedł jeszcze trzeci numer „Barykad” w formie gazetowej.
Numer 1 i numer 3 „Barykad” były drukowane w drukarni „Popularna”.
W styczniu 1932 roku ukazuje się w dwustu pięćdziesięciu egzemplarzach tom poezji Józefa Łobodowskiego O czerwonej krwi.
Pismo „Trybuna” zaczęło wychodzić w 1932 roku, a jego ostatni, 11. numer ukazał się w kwietniu 1934 roku. Do numeru 5. redaktorem naczelnym był Józef Łobodowski. Od tego numeru zastąpił go Józef Falandysz. Szósty numer „Trybuny” został skonfiskowany za wiersz Łobodowskiego Słowo o prokuratorze. Do numeru 9. adres redakcji był przy Krakowskim Przedmieściu 70. W numerze 9. jest informacja, że redakcja mieści się już przy ul. Staszica 7. W następnym numerze (marzec 1934) podany jest jeszcze inny adres: Staszica 6. W „Trybunie” ukazywało się bardzo dużo reklam lubelskich sklepów i restauracji. Omówimy kilka najciekawszych numerów „Trybuny”.
Również w drugiej Rzeczypospolitej funkcjonowała cenzura. Przedmiotem jej zainteresowania była szeroko pojęta twórczość naruszająca dobre obyczaje i ład społeczny. Tak jak wcześniej przedmiotem ataku cenzury byli heretycy, a następnie polscy wieszcze narodowi, tak w dwudziestoleciu międzywojennym w konflikt z prawem zaczęli wchodzić literaccy prowokatorzy i poeci o radykalnych lewicowych poglądach politycznych.