„Kurier Lubelski” (1865–1878)

Historia pismaBezpośredni odnośnik do tego akapituWróć do spisu treściWróć do spisu treści

„Kurier Lubelski” wychodzący w latach 1865–1878 był  drugim z kolei pismem pod tym tytułem. Zaczął się ukazywać pod koniec roku 1865 jako pierwsze polskie pismo prowincjonalne po powstaniu listopadowym. W roku 1865 pismo ukazywało się dwa razy w tygodniu: w środy i soboty. W latach następnych wychodziło trzy razy w tygodniu: we wtorki, czwartki i soboty¹.

Danuta Walkowska:

Po trzydziestu pięciu latach do inicjatywy Czyńskiego [redaktora pierwszego „Kuriera”] nawiązał lubelski literat Julian Liedtke, który z datą 18 grudnia 1865 roku wydał numer nowego „Kuriera Lubelskiego”. Pismo to liczyło 4 strony druku w układzie dwuszpaltowym. Redaktorem i wydawcą pisma był początkowo jego założyciel Julian Liedtke [zrezygnował w listopadzie 1868 r.]. W latach 1868 – 1869 wydawcą pisma był Władysław Kossakowski, a funkcję redaktora pełnili kolejno: Lucjan Dębowski i Władysław Wdowiński. „Kurier Lubelski”  był pierwszym poważniejszym wydarzeniem w produkcji wydawniczej Oficyny Kossakowskich².

Do roku 1876, tj. do chwili ukazania się w Lublinie nowego pisma „Gazety Lubelskiej”,  „Kurier” był jedynym pismem codziennym w mieście. Od roku 1868, w którym  z „Kuriera” odszedł Liedtke, pismo stale podupadało. Zmniejszała się liczba prenumeratorów i nakłady, obniżał się ogólny poziom gazety. W roku 1878 redaktor „Gazety Lubelskiej” wystąpił z propozycją połączenia „Kuriera” z „Gazetą”. Tak też się stało i na początku 1879 r. oba pisma połączyły się pod wspólnym tytułem „Gazety Lubelskiej”.

Wychodzący w latach 1865–1878 „Kurier Lubelski” stanowił  ważne źródło poznania codziennego życia w ówczesnym Lublinie.

Poza okresem czasu (1868–1869), kiedy wydawcą pisma był Wł. Kossakowski, pismo drukowane było w Drukarni Rządowej.

Redakcja „Kuriera” mieściła się pod adresem Rynek 14, naprzeciw Trybunału.

Treść pismaBezpośredni odnośnik do tego akapituWróć do spisu treściWróć do spisu treści

O treści pisma w jego najlepszym okresie (1865–1868) pisze Danuta Walkowska:

Obok czysto kronikarskich notatek stanowiących główny trzon pisma, jego twórcy starali się dostarczyć swoim czytelnikom wiele cennych wiadomości z dziedziny historii i ekonomii, umieszczając tu artykuły dotyczące przeszłości Lublina i Lubelszczyzny lub poruszające różne kwestie ekonomiczno–społeczne. W roku 1867 na łamach „Kuriera” często drukowano artykuły kilku autorów pod wspólnym tytułem: Kartki z Lubelskiego. W ramach tego cyklu, w trzecim kwartale 1867 roku, zamieszczono tu artykuły Władysława Ciesielskiego, przedstawiające historię niektórych budowli Lublina.

Opisowi Lublina i jego problemów poświęcone były artykuły Aleksandra Wejnerta pod wspólnym tytułem Wrażenia z podróży do Lublina drukowane m. in. w drugim kwartale 1867 roku.

Artykuły tyczące się przeszłości Lublina zamieszczał tu też Józef Detmerski (m. in. o klasztorze franciszkanów i kirkucie żydowskim). Wszystkie te treści „Kuriera” przeplatane były często drobnymi utworami poetyckimi i prozatorskimi autorstwa lubelskich literatów³.

 

LiteraturaBezpośredni odnośnik do tego akapituWróć do spisu treściWróć do spisu treści

Walkowska D., Drukarnia Kossakowskich (1846–1939), /w:/ Studia z dziejów drukarstwa i księgarstwa w Lublinie w XIX i XX wieku, Lublin 1988.

PrzypisyBezpośredni odnośnik do tego akapituWróć do spisu treściWróć do spisu treści

1. Wróć do odniesienia D. Walkowska, Drukarnia Kossakowskich (1846–1939), [w:] Studia z dziejów drukarstwa i księgarstwa w Lublinie w XIX i XX wieku, Lublin 1988, s. 128–129.
2. Wróć do odniesienia D. Walkowska, Drukarnia Kossakowskich (1846–1939), [w:] Studia z dziejów drukarstwa i księgarstwa w Lublinie w XIX i XX wieku, Lublin 1988, s. 128–129.
3. Wróć do odniesienia D. Walkowska, Drukarnia Kossakowskich (1846–1939), [w:] Studia z dziejów drukarstwa i księgarstwa w Lublinie w XIX i XX wieku, Lublin 1988, s. 128–129.