Historia nieruchomości zlokalizowanej w Lublinie przy ulicy Bramowej 6.
Artykuły ze słowem kluczowym "Temat: Dzielnice i ulice Lublina"
Droga komunikacyjna biegnąca u podnóża wzgórza staromiejskiego, prowadząca ze Śródmieścia obok Zamku na Kalinowszczyznę. Przed II wojną światową ulica Kowalska łączyła się z ulicą Szeroką.
Ulica Bernardyńska została wytyczona na początku XIX wieku na miejscu dawnej drogi prowadzącej na Żmigród. W 1904 roku zburzono część zabudowań klasztornych bernardynek aby ją poszerzyć i ostatecznie uregulować.
Historia nieruchomości zlokalizowanej w Lublinie przy ulicy Narutowicza 19.
Najwcześniejsza wzmianka o cmentarzu żydowskim na Wieniawie pochodzą z dziewiętnastowiecznego odpisu inwentarza z 1775 roku.
Ulica Żołnierzy Niepodległej (do 2017 roku I Armii Wojska Polskiego) łączy ulicę 3 Maja z ulicami Ewangelicką i Spokojną.
Jedna z ulic Śródmieścia, łącząca ulicę Chmielną (dawna Próchniaka) z ulicą I Armii Wojska Polskiego (początkowo Powiatowa, później Pierackiego). Na Ogrodowej swoje domy budowali najsławniejsi architekci, lekarze i adwokaci. Mieszkał tu Witold Łokuciewski-Tolo, ostatni dowódca dywizjonu 303, architekci: Tadeusz Witkowski, Jerzy Siennicki, Władysław Sienicki. Przed I wojną światową znajdował się tutaj popularny wśród lublinian cyklodrom, czyli tor do wyścigów rowerowych. W czasie II wojny światowej Ogrodową zamieszkiwali najważniejsi urzędnicy niemieccy. Do dziś na jednej z posesji zachowały się betonowe bunkry z otworami strzelniczymi.
Ulica Sienna jest jedną z ulic dzielnicy Kalinowszczyzna. Przebiega od terenów Podzamcza po południowej stronie starego cmentarza żydowskiego (Grodziska) i łączy się z ulicą Białkowska Góra.
W XIII wieku, gdy Lublin nie posiadał jeszcze prawa lokacyjnego, przez osadę na wzgórzu staromiejskim przebiegała droga o ważnym znaczeniu handlowym i politycznym. Wspomniany trakt prowadzący do Krakowa przebiegał dzisiejszą ulicą Narutowicza, dlatego już od czasów średniowiecza wzdłuż ulicy powstawały zabudowania miejskie.
Historia nieruchomości zlokalizowanej w Lublinie przy ulicy Szerokiej 3. Obecnie adres nie istnieje.
Historia nieruchomości zlokalizowanej w Lublinie przy ulicy Szerokiej 2. Obecnie adres nie istnieje.
Historia nieruchomości zlokalizowanej w Lublinie przy ulicy Szerokiej 1. Obecnie adres nie istnieje.
Ulicę tę wytyczono w XVI wieku z myślą o umiejscowieniu przy niej najważniejszych instytucji żydowskich. To tutaj stała największa żydowska budowla Lublina – Wielka Synagoga Maharszala. Ulica Jateczna została zniszczona przez hitlerowców podczas drugiej wojny światowej.
Historia nieruchomości zlokalizowanej w Lublinie przy ulicy Szerokiej 5. Obecnie adres nie istnieje.
Historia nieruchomości zlokalizowanej w Lublinie przy ulicy Szerokiej 4. Obecnie adres nie istnieje.
Ulica Biernackiego jest boczną ulicy Lubartowskiej i łączy tę arterię z ulicą Kazimierza Jaczewskiego. Stanowi dojazd do szpitala miejskiego św. Jana Bożego.
Ulica Szeroka, zwana też Żydowską, stanowiła centrum nieistniejącej już dzielnicy żydowskiej na Podzamczu. Przebiegała ona w miejscu dzisiejszego placu Zamkowego i dochodziła do ulicy Ruskiej w pobliżu cerkwi. Jedyną pozostałością po niej jest studzienka wodociągowa, która stoi na placu manewrowym dworca PKS.
Pierwsze wzmianki dotyczące ulicy Złotej pochodzą z początków XVI wieku. Do XVIII wieku ulica funkcjonowała pod nazwą „Dominikańska” i „Do Kościoła św. Stanisława”.
Dzielnica Lublina znajdująca się w północno-zachodniej części miasta. Pierwotnie wieś należąca między innymi do rodzin Lubomelskich, Tarłów, Leszczyńskich, następnie miasteczko, w 1916 roku włączone w administracyjny obszar miasta Lublina. Na Wieniawę od wschodu prowadziły ulice: Czechowska, Stanisława Leszczyńskiego, od południa – aleja Długosza, od północy zaś ulica Snopkowska.
Ulicę wytyczono na przełomie XVI i XVII wieku po wewnętrznej linii murów miejskich, a na tyłach przytykającej do niej zabudowy. Ulica miała na początku charakter drogi dojazdowej, gospodarczej, który później zmienił się na mieszkalny i handlowy. Jezuicka swą parzystą i nieparzystą numerację domów rozpoczyna od ulicy Bramowej, a kończy przechodnią kamienicą u zbiegu z ulicą Dominikańską. W połowie przecina ją ulica Teodora Gruella z wylotem na Rynek z jednej strony, z drugiej przez Wieżę Trynitarską na plac katedralny.